A po nocy przychodzi dzień,
a po burzy spokój…

O czym jest ten blog?

O codzienności 4 letniego Juliana, chłopca z naprzemiennym porażeniem dziecięcym (AHC).
O codzienności widzianej moimi oczami, oczami Mamy.

O walce i o lenistwie, o radościach i o smutkach.
O rehabilitacji i o skakaniu w kałużach, o kolejnych badaniach i o miłości Julka do strażaków. 

Trochę wspomnień i trochę marzeń, coraz bardziej śmiałych. 

O tym, że nie zawsze jest łatwo i o tym, jak wiele radości daje nam osiągnięcie kolejnych celów.A dlaczego? Bo to pomaga nam iść przez życie.